Terapia metodą Vojty może być z powodzeniem stosowana zarówno u niemowląt, jak i u starszych dzieci. Wskazanie do terapii opiera się na diagnozie lekarza i odpowiednio sformułowanym celu. Najlepsze efekty można osiągnąć wtedy, gdy u pacjenta nie doszło jeszcze do powstania i utrwalenia tak zwanych wzorców zastępczych.
Zaburzenia funkcjonowania aparatu ruchu oraz problemy z utrzymaniem właściwej postawy ciała wymagają kompleksowego, często długotrwałego leczenia, zwłaszcza gdy przyczyna tych zaburzeń leży w nieprawidłowym funkcjonowaniu mózgu. Aby osiągnąć najlepsze efekty, należy jak najwcześniej rozpocząć terapię. Zastosowanie metody Vojty pozwala z powodzeniem leczyć zaburzenia aparatu ruchu już w pierwszych miesiącach życia dziecka. Niemowlęta mają bardzo plastyczny ośrodkowy układ nerwowy. Poszczególne drogi nerwowe w mózgu często są jedynie zablokowane, ale w zasadzie nadal dostępne.
Stymulowany wzorzec ruchu pozostaje aktywny w mózgu pacjenta jeszcze przez jakiś czas po zakończeniu terapii. Powtarzając te same ćwiczenia w ciągu dnia stwarzamy możliwość spontanicznego dostępu do aktywowanych wzorców ruchu. Dzięki temu pacjent uzyskuje trwałą poprawę w zakresie utrzymania postawy ciała, ruchu i percepcji.
Zastosowanie metody Vojty powoduje korzystne zmiany w zakresie koordynacji ruchu podczas chwytania, pionizowania ciała, chodu oraz podczas mowy. Po ćwiczeniach dziecko potrafi łatwiej i w szerszym zakresie wyrażać swoje życzenia i potrzeby oraz spontanicznie je realizować. Dzięki temu jest mniej sfrustrowane i sprawia wrażenie bardziej zrównoważonego emocjonalnie i zadowolonego. Pozytywne odczucia znacząco poprawiają umiejętności komunikacyjne.
Skuteczność terapii zależy w dużej mierze od zaangażowania rodziców, którzy są odpowiednio instruowani i kierowani przez terapeutę i codziennie prowadzą terapię w domu.