Terapia czaszkowo-krzyżowa (łac. cranium = czaszka, sacrum = kość krzyżowa) to metoda terapeutyczna stanowiąca rozwinięcie osteopatii. Bazuje ona na rytmie czaszkowo-krzyżowym, czyli rytmie przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego w układzie obejmującym opony mózgowo-rdzeniowe, kości czaszki, kości kręgosłupa i kość krzyżowa. Zaburzenia cyrkulacji tego płynu oraz ruchu kości czaszki i kości krzyżowej mogą towarzyszyć wielu różnym schorzeniom, a ich poprawa w wyniku działań terapeutycznych pozwala skutecznie walczyć z chorobą często jeszcze przed wystąpieniem objawów. Rytm czaszkowo-rdzeniowy nie jest zbieżny ani z pulsem, ani oddechem, ale jest z nimi powiązany.